Gewenning
Blijf op de hoogte en volg Laura
13 November 2012 | Spanje, Palma de Mallorca
Ik ben hier inmiddels 10 weken, wat betekent dat ik op de helft ben van mijn half jaartje buitenland. En ook al zijn 10 weken nog maar 2.5 maanden, ik betrap mezelf er steeds vaker op dat ik studeren, Mallorca en mijn leventje in het algemeen steeds normaler begin te vinden. Voordat ik naar Mallorca vertrok zag ik mezelf al Flamenco dansen op de kleine pleintjes in de oude stad, urenlang op het strand zitten, genieten van de bergen en door de oude binnenstraatjes van de stad slenteren, kijkend naar de luiken en schattige lantaarns. Het leven zou zó anders worden dan mijn leven in Nederland. En inderdaad, dat was de eerste 3 dagen ook zo. Daarna ging de eerste nieuwigheid er snel af en werd mijn zwaar idealistische beeld snel bijgeschaafd door de realiteit.
Als ik nu op straat loop zijn de luiken van de huizen niet meer dan normaal, elk huis heeft ze. Palmbomen, tja, die staan hier nu eenmaal. En als ik studeer in de universiteitsbibliotheek en naar buiten kijk zie ik de bergen, en het gekke is dat ik er niet eens meer van op kijk! Het proces van aanpassen gaat zo snel en voor je het weet ben je gewend aan het eiland en begin je dingen van Nederland te idealiseren. Goh, wat zou het toch lekker zijn om de kou weer even in te gaan, met een kopje warme choco, m’n dekentje en een paar afleveringen Grey’s Anatomy. Maar goed, laten we eerlijk zijn, hoe vaak kwamen die avonden nou écht voor? Als ik er eentje per week had mocht ik mijn handen dichtknijpen. Enfin, het is dus nooit goed. Als je denkt dat je alles voor elkaar hebt verlang je weer naar iets anders. Voorheen was Mallorca een voorbeeld van “la isla bonita” waar ik altijd van droomde om daar ooit eens een tijd door te brengen. Geen gehaast, geen gevlieg, zon, zee, strand, leuke mensen die de tijd voor je nemen. En het klopt, alles klopt, maar maakt het me nu gelukkiger dan dat ik in Nederland ben? Nee. Nu ik mijn leventje op Mallorca heb verlang ik terug naar de Sinterklaastijd en de kou in Nederland.
Voor mij is dit dus een geweldige ervaring, ik leer veel over mezelf en de dingen die ik wil voor de toekomst. Ik weet nu dat een exotische plek, een andere omgeving, mij niet gelukkiger zal maken. Natuurlijk is het anders, en anders is in het begin altijd leuker. Het gras is altijd groener aan de overkant, totdat je aan de overkant staat.. En terwijl ik vroeger altijd van de toren blies dat ik absoluut in het buitenland moest wonen omdat Nederland met haar verhuftering, verschrikkelijke klimaat en de Nederlandse pot me ontzettend tegen stonden, hoeft dat niet per sé meer. Reizen blijft geweldig, een paar maanden in een ander land zitten voor je baan, ook geen probleem. Maar als een rasechte Nederlandse met mijn ontzettende Nederlandse karakter moet ik misschien gewoon maar accepteren dat Nederland het beste bij me past.
Ergens anders waar ik me ook heel erg thuis voel is Londen, en laat ik daar morgen nou naartoe gaan! Helaas zal er hier morgen in Spanje een algemene staking zijn, eigenlijk opgezet door de vakbonden voor de overheidsmedewerkers, maar iedereen grijpt deze gelegenheid aan om te protesteren. Dus ook de luchtvaart. Maar het geluk staat aan mijn zijde, mijn vlucht is gegarandeerd door de Spaanse overheid en zal dus zeker vertrekken, en zelfs mijn bus naar het vliegveld zal gaan rijden! En nu dit allemaal duidelijk is en ik zeker weet dat ik hoe dan ook in Londen zal aankomen morgen kan ik niet wachten om weer terug te gaan. Wat heb ik daar een geweldige tijd gehad en wat is de stad bijzonder. Iedereen vertelde me voordat ik vertrok in mei dat Londen écht speciaal was. Ja, dat zeggen ze ook over Parijs en Rome. In beide steden ben ik geweest, allebei inderdaad speciaal, maar mijn hart lag in Rome en ik dacht dat dit zo zou blijven. Totdat ik in Londen kwam. De eerste dagen verdronk ik in de stad, één stad met de oppervlakte van de provincie Utrecht en de halve bevolking van Nederland. Verdwalen was normaal, af en toe de verkeerde metro pakken ook. In 6 weken tijd ben ik ontzettend gehecht geraakt aan de stad. En dat ik dus morgen naar Londen vlieg voelt alsof ik terugkeer naar huis. Een glimlach verschijnt op me gezicht als ik alleen al denk aan de skyline met de torens van Canary Wharf, de koepel van St. Paul’s Cathedral en London Eye. Daarnaast heb ik het geluk dat Londen al compleet in kerstsfeer is, vanaf donderdag gaat de ijsbaan open en overal in de stad zijn kerstmarkten te vinden. Ik verwacht dus een heel ander Londen aan te treffen dan ik heb meegemaakt in de zomer. Ik zal jullie volgende week alles vertellen, en misschien zelfs laten zien met nieuwe foto’s! Eén van mijn lieve, Duitse vriendinnetjes heeft mij haar camera toevertrouwd, dus ik heb in ieder geval al het noodzakelijke materiaal tot beschikking.
Verder gaat hier alles nog steeds z’n gangetje. Ik volg mijn colleges en mijn Spaanse lessen, ik heb volgende week mijn eerste deeltentamen en voor de rest doe ik barweinig. Een beetje luieren, slapen en films kijken.. Ik heb wel een echte Duitse les gehad van één van mijn vriendinnetjes. Op de feestjes en borrels ben ik altijd de enige Nederlander tussen de grote groep Duitsers, inmiddels begrijp en versta ik alles al, dus nu wordt het tijd dat ik het ook ga spreken. Gisteren was les 1: voorstellen, persoonlijke informatie en wat grammatica herhalen. Na Londen gaan we weer verder en hopelijk spreek ik naast Spaans ook een woordje Duits wanneer ik hier vertrek.
Aankomende zondag kom ik terug uit Londen, dan zal ik 5 dagen in Palma zijn en vervolgens vlieg ik volgende week zaterdag naar Nederland. Voor degenen die het nog niet weten, ik blijf in plaats van drie dagen, een hele week. Het begon als een grap met mama.. “Ja Laura, je hebt wel een heel druk schema voor die drie daagjes.” Want ik wilde natuurlijk ook naar de Borghuis Kerstshow, even langs de UT, het liefst nog naar Munster of Essen om te winkelen en zoveel mogelijk mensen zien.. “Laura: Ja mam, je hebt eigenlijk wel gelijk.. Misschien moet ik mijn verblijf maar uitbreiden, haha.” Vervolgens ging ik even neuzen op de website van Ryanair en de volgende vlucht vanaf Dusseldorf naar Palma was maar €15, dus ja, zo’n aanbieding kun je natuurlijk niet laten liggen. Jullie mogen me de hele week dus bezoeken, maar bel wel eerst even van tevoren.. Ik heb een volle agenda, haha. Eindelijk weer!
Iedereen een fijne week toegewenst!
Als ik nu op straat loop zijn de luiken van de huizen niet meer dan normaal, elk huis heeft ze. Palmbomen, tja, die staan hier nu eenmaal. En als ik studeer in de universiteitsbibliotheek en naar buiten kijk zie ik de bergen, en het gekke is dat ik er niet eens meer van op kijk! Het proces van aanpassen gaat zo snel en voor je het weet ben je gewend aan het eiland en begin je dingen van Nederland te idealiseren. Goh, wat zou het toch lekker zijn om de kou weer even in te gaan, met een kopje warme choco, m’n dekentje en een paar afleveringen Grey’s Anatomy. Maar goed, laten we eerlijk zijn, hoe vaak kwamen die avonden nou écht voor? Als ik er eentje per week had mocht ik mijn handen dichtknijpen. Enfin, het is dus nooit goed. Als je denkt dat je alles voor elkaar hebt verlang je weer naar iets anders. Voorheen was Mallorca een voorbeeld van “la isla bonita” waar ik altijd van droomde om daar ooit eens een tijd door te brengen. Geen gehaast, geen gevlieg, zon, zee, strand, leuke mensen die de tijd voor je nemen. En het klopt, alles klopt, maar maakt het me nu gelukkiger dan dat ik in Nederland ben? Nee. Nu ik mijn leventje op Mallorca heb verlang ik terug naar de Sinterklaastijd en de kou in Nederland.
Voor mij is dit dus een geweldige ervaring, ik leer veel over mezelf en de dingen die ik wil voor de toekomst. Ik weet nu dat een exotische plek, een andere omgeving, mij niet gelukkiger zal maken. Natuurlijk is het anders, en anders is in het begin altijd leuker. Het gras is altijd groener aan de overkant, totdat je aan de overkant staat.. En terwijl ik vroeger altijd van de toren blies dat ik absoluut in het buitenland moest wonen omdat Nederland met haar verhuftering, verschrikkelijke klimaat en de Nederlandse pot me ontzettend tegen stonden, hoeft dat niet per sé meer. Reizen blijft geweldig, een paar maanden in een ander land zitten voor je baan, ook geen probleem. Maar als een rasechte Nederlandse met mijn ontzettende Nederlandse karakter moet ik misschien gewoon maar accepteren dat Nederland het beste bij me past.
Ergens anders waar ik me ook heel erg thuis voel is Londen, en laat ik daar morgen nou naartoe gaan! Helaas zal er hier morgen in Spanje een algemene staking zijn, eigenlijk opgezet door de vakbonden voor de overheidsmedewerkers, maar iedereen grijpt deze gelegenheid aan om te protesteren. Dus ook de luchtvaart. Maar het geluk staat aan mijn zijde, mijn vlucht is gegarandeerd door de Spaanse overheid en zal dus zeker vertrekken, en zelfs mijn bus naar het vliegveld zal gaan rijden! En nu dit allemaal duidelijk is en ik zeker weet dat ik hoe dan ook in Londen zal aankomen morgen kan ik niet wachten om weer terug te gaan. Wat heb ik daar een geweldige tijd gehad en wat is de stad bijzonder. Iedereen vertelde me voordat ik vertrok in mei dat Londen écht speciaal was. Ja, dat zeggen ze ook over Parijs en Rome. In beide steden ben ik geweest, allebei inderdaad speciaal, maar mijn hart lag in Rome en ik dacht dat dit zo zou blijven. Totdat ik in Londen kwam. De eerste dagen verdronk ik in de stad, één stad met de oppervlakte van de provincie Utrecht en de halve bevolking van Nederland. Verdwalen was normaal, af en toe de verkeerde metro pakken ook. In 6 weken tijd ben ik ontzettend gehecht geraakt aan de stad. En dat ik dus morgen naar Londen vlieg voelt alsof ik terugkeer naar huis. Een glimlach verschijnt op me gezicht als ik alleen al denk aan de skyline met de torens van Canary Wharf, de koepel van St. Paul’s Cathedral en London Eye. Daarnaast heb ik het geluk dat Londen al compleet in kerstsfeer is, vanaf donderdag gaat de ijsbaan open en overal in de stad zijn kerstmarkten te vinden. Ik verwacht dus een heel ander Londen aan te treffen dan ik heb meegemaakt in de zomer. Ik zal jullie volgende week alles vertellen, en misschien zelfs laten zien met nieuwe foto’s! Eén van mijn lieve, Duitse vriendinnetjes heeft mij haar camera toevertrouwd, dus ik heb in ieder geval al het noodzakelijke materiaal tot beschikking.
Verder gaat hier alles nog steeds z’n gangetje. Ik volg mijn colleges en mijn Spaanse lessen, ik heb volgende week mijn eerste deeltentamen en voor de rest doe ik barweinig. Een beetje luieren, slapen en films kijken.. Ik heb wel een echte Duitse les gehad van één van mijn vriendinnetjes. Op de feestjes en borrels ben ik altijd de enige Nederlander tussen de grote groep Duitsers, inmiddels begrijp en versta ik alles al, dus nu wordt het tijd dat ik het ook ga spreken. Gisteren was les 1: voorstellen, persoonlijke informatie en wat grammatica herhalen. Na Londen gaan we weer verder en hopelijk spreek ik naast Spaans ook een woordje Duits wanneer ik hier vertrek.
Aankomende zondag kom ik terug uit Londen, dan zal ik 5 dagen in Palma zijn en vervolgens vlieg ik volgende week zaterdag naar Nederland. Voor degenen die het nog niet weten, ik blijf in plaats van drie dagen, een hele week. Het begon als een grap met mama.. “Ja Laura, je hebt wel een heel druk schema voor die drie daagjes.” Want ik wilde natuurlijk ook naar de Borghuis Kerstshow, even langs de UT, het liefst nog naar Munster of Essen om te winkelen en zoveel mogelijk mensen zien.. “Laura: Ja mam, je hebt eigenlijk wel gelijk.. Misschien moet ik mijn verblijf maar uitbreiden, haha.” Vervolgens ging ik even neuzen op de website van Ryanair en de volgende vlucht vanaf Dusseldorf naar Palma was maar €15, dus ja, zo’n aanbieding kun je natuurlijk niet laten liggen. Jullie mogen me de hele week dus bezoeken, maar bel wel eerst even van tevoren.. Ik heb een volle agenda, haha. Eindelijk weer!
Iedereen een fijne week toegewenst!
-
13 November 2012 - 12:35
Daphne:
Lau,
Wil je aaaaaaaaaaaaaaaaalsjeblieft foto's maken van Londen in kerstsfeer?!! Ik verlang nu alweer zo erg naar kerst. Super leuk dat je een week komt. Gaat 24 november nog wel door? We kunnen daarvoor eventueel een drankje doen bij ons thuis in Enschede? Heel veel plezier in Londen & tot snel!
XXDaph -
13 November 2012 - 12:38
Sylvia:
Ha Laura,
Ik betrap me erop dat ik zit te wachten op je verhaaltjes. Meid, wat schrijf je toch leuk! Het doet me denken aan de boeken van Daphne Dekkers. Misschien ligt er hierin ook nog een toekomst voor je verborgen. Zoals deze ervaren meid al weet LIJKT het gras bij de buren altijd groener. Totdat je het besef krijgt dat het gras ook heel groen is bij jezelf. Fijn dat je Nederland toch gaat waarderen.
Ik wens je een hele fijne tijd in Londen. Ik ben er zelf ooit geweest rond de kerstdagen en weet dat het schitterend versiert is. Geniet er lekker van. Ik zie je en spreek je wel als je weer thuis bent. Je moeder kan niet afwachten en gelijk heeft ze. Heel heel plezier en ook de groetjes van Erik en de kids.
Sylvia. -
13 November 2012 - 15:08
Ingrid:
Ha meiske, ik wachtte al op je volgende reisverslag.
De betekenis van het wijze spreekwoord "Zoals het klokje thuis tikt,tikt het nergens" begin je nu te begrijpen.
Helemaal goed!
Gelukkig gaat je vlucht naar Londen door en kun je weer gaan genieten van de hectiek van de metropool Londen. Eindelijk weer rennende mensen, sirenes en het eeuwig durende lawaai van een grote stad. De Simple Minds hebben daar in de jaren 80 een nummer over geschreven, Theme for great city's. Luister daar maar eens naar.
Veel plezier in Londen en daarna fijn een week naar je echte thuis.
Mama -
13 November 2012 - 19:45
Laura Klaver:
Bedankt voor al jullie leuke berichtjes en leuke reacties op mijn blog! Ik doe het met plezier en ik vind het erg leuk om iedereen die geïnteresseerd is op deze manier op de hoogte te houden van de dingen die ik hier meemaak. Maar het ontvangen van jullie reacties maakt het voor mij echt de moeite waard, die kleine berichtjes uit Nederland toveren altijd een glimlach op mijn gezicht.
Daphne, maak je geen zorgen, ik zal een paar mooie plaatjes voor je schieten! 24 november gaat door aangezien dat mijn enige echte uitgaansmogelijkheid is. Zaterdag 1 december vlieg ik namelijk om 7.30u al terug naar Palma. Samsam zou evt wel uitgesteld kunnen worden, daar is nu niet zoveel haast meer bij. Dus een drankje bij jullie in huis is ook prima! Ik zal het even in de fb groep gooien, dan zien we wel waar de voorkeur ligt.
En trouwe fans mama en Sylvia, bedankt voor de leuke en lieve berichtjes. Ik kijk ook erg uit naar mijn weekje in Nederland en om jullie allemaal weer te zien! Tot die tijd hoop ik dat jullie lekker blijven lezen en af en toe een reactie plaatsen. Zoals gezegd wordt dit zeer gewaardeerd! -
13 November 2012 - 19:57
Lucy:
Hoi Laura
Ik heb zondag avond -maandag avond gekeken of je ook al weer een geweldig verslag had geschreven maar nu heb ik je verhaal weer kunnen lezen.
Wat mooi van je dat je Nederland als thuis haven ziet en er vooral gezellige mensen wonen !!!!!!!!!
Geweldig dat je morgen weer naar Londen gaat,hopelijk heb je droog weer zodat je lekker kunt winkelen
Geniet van je reisje en we zien je in Hengelo.
Groeten Benny & Lucy. -
13 November 2012 - 20:47
Laura Klaver:
Lucy, bedankt voor je leuke berichtje. Ja inderdaad, ik had niet verwacht dat ik zo over Nederland zou gaan denken, maar dit kom je pas te weten als je een tijdje weg bent. Haha, het zijn inderdaad de leuke mensen (en de gezellige barbecues) die het 'm doen! Tot snel in Hengelo!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
