De herfst komt eraan!

Langzamerhand maakt Palma zich op voor de naderende herfst. De wind draait, de zee wordt grimmiger en sleurt grote hoeveelheden zeewier met zich mee. De winkels verruilen de laatste restanten van de zomeropruiming voor een nieuwe, donkere herfstcollectie met kleuren die me doen denken aan bos in zijn herfstblad. Vanaf de bergen in het Noorden steken donkere wolken de kop op, we hebben de dans lang ontsprongen in Palma, maar we moeten er nu ook aan geloven. De wolken rollen nu over de toppen heen en bereiken het Zuiden van het eiland. Dikke druppels vallen uit de hemel en worden vergezeld door een klap onweer. Ik zit vast in huis. Geen paraplu.

Het is vrijdag vandaag, en niet zomaar een vrijdag. Het hele eiland bereidt zich al twee dagen voor op deze dag, vandaag is het namelijk ‘El día de la Hispanidad’, oftewel een Spaanse feestdag ter ere van de vermenging van de Spanjaarden en Indianen. Op 12 oktober 1492, precies 520 jaar geleden, ontdekte Cristoffel Columbus Amerika en werd het Europese ras voor het eerst gemengd met de inheemse Indiaanse bevolking. Volgens mij zijn er maar een handjevol Spanjaarden op het eiland die de geschiedenis achter deze dag kennen, voor de meesten gaat het om de vrije dag. En een dag vrij komt hier met een extra dag vrij. Gisteren werkte namelijk de helft van de bevolking al niet meer aangezien ze zich toch langzaam moeten voorbereiden op de vrije dag die komen gaat. Bijzonder. Helaas voor hen regent het buiten pijpenstelen en valt het familiediner dat gepland staat in de finca op het platteland in duigen.

Ik ben hier nu 5,5 week en langzamerhand begin ik de eerste balans op te maken. Mijn weken vliegen hier voorbij en zonder dat ik het door had zit een kwart van mijn trip er al op! Ik ben een resident, sta netjes ingeschreven bij de universiteit en ik heb mijn felbegeerde ‘Tarjeta Ciudana’, de goedkope buskaart voor residenten en studenten. Hoewel ik dus compleet ingeburgerd ben in het Spaanse systeem ga ik me hier steeds meer Nederlander voelen.

Dat de Spanjaarden een ander leven leiden dan de Nederlanders is welbekend, dat het proces van aanpassen in hun cultuur moeilijk zou zijn wist ik van tevoren. De onbezorgdheid van de Spanjaarden en hun passie voor feestjes en gezelligheid is iets waar elke Nederlander wat van kan leren. De impulsiviteit en de creativiteit die de Spanjaarden bezitten zijn bewonderenswaardig en geven een andere kijk op het leven. Het tovert een glimlach op je gezicht als je 2 oude vrouwtjes ‘s middags tapas ziet eten en grote hoeveelheden wijn ziet verorberen en als je kinderen ziet die elkaar salsalessen geven op het plein.

Maar die onbezorgde kant van het Spaanse leven zorgt hier ook voor grote problemen, problemen die de Spanjaarden zelf niet echt lijken te zien. Diezelfde onbezorgde instelling en het altijd maar ‘mañana, mañana’. Een fatsoenlijke werkinstelling hebben ze hier niet en de meeste Spanjaarden brengen een groot deel van hun werkdag dan ook door op het terras; ontbijtjes, lunches, tapa’tje en een biertje met collega’s of vrienden. Het kan hier allemaal. En dan zichzelf afvragen waarom het land in een diepe crisis zit..

Voor mij is het in ieder geval een eyeopener en een ontzettend leerzame ervaring. Het is nu wel duidelijk dat ik niet op zoek hoef te gaan naar een masteropleiding in Spanje of een carrière moet ambiëren hier. Mijn instelling en ambities staan recht tegenover de instelling van de Spanjaarden. Zij snappen niet dat ik af en toe door de straten ren omdat ik haast heb en ik snap niet dat ze nooit eens op tijd kunnen zijn en de ernst van een situatie in kunnen zien..

Verder gaat het nog steeds goed met me! Volgende week krijg ik bezoek uit Nederland waar ik erg naar uit kijk. De week daarop krijg ik bezoek uit Valencia, twee weken daarna vlieg ik naar Londen en eind november kom ik voor drie dagen terug in Nederland om mijn verjaardag te vieren! Genoeg leuke dingen in het verschiet. Vanavond luiden we het weekend in met een glaasje rode wijn in een leuke tapasbar en morgenavond gaan we nog een keertje naar het Oktoberfest. In de tussentijd kijk ik heel wat films en series, maak ik m’n huiswerk voor mijn nieuwe Spaanse les en kook ik tegenwoordig elke dag! Dat laatste is een hele prestatie dacht ik zo! Ik heb namelijk een minimale kookuitrusting (lees: 1 koekenpan, 1 gewone kookpan, 1 vergiet, een rol aluminiumfolie, 1 aardappelmesje en wat borden en wat bestek) en daarnaast is het vlees is hier anders dan in Nederland. Als je hier bij een slager komt of op de vleesafdeling van de dagmarkt bent ruikt het helaas niet naar filet americain en grillworst, maar hier hangt een weeïge, zoete lucht en in de vitrines kun je de varkenskoppen en zwezeriken zien liggen, niet echt uitnodigend kan ik je vertellen. Koken en gerechten verzinnen vergen hier dus wel wat creativiteit, maar zo langzamerhand begin ik eraan te wennen.

Nou lieve mensen, het was me weer een waar genoegen! Ik wens jullie allemaal een prettig weekend toe en tot volgende week!

Un abrazo,
Laura