Oldtimers & Bitterkoekjespudding

Wat heb ik een leuke, fijne Nederlandse week gehad! Vorige week zaterdag zijn Maureen, papa en mama hier in Palma aangekomen om voor 4 dagen mijn leventje hier te komen bekijken. Nadat ze keurig op tijd (zoals het echte Nederlanders betaamt) bij de afgesproken plek stonden te wachten (want ik was natuurlijk wat aan de late kant; het Spaanse kwartiertje), zijn we met z’n allen naar mijn huisje gelopen. Ik was uiteraard al lang voorbereid, de slaapbank stond al 2 dagen klaar, het beddengoed en de handdoeken waren allemaal netjes gewassen en natuurlijk was het hele huisje op z’n kop gezet de vrijdag ervoor om het allemaal schoon te maken. Die Nederlanders hebben een hoge standaard als het gaat om hygiëne, vooral die vader van mij.. Hier in Spanje nemen ze dat hygiëne gedoe allemaal met een korreltje zout.. Honden plassen rustig op de straten (en het regent hier bijna nooit), dus één van de eerste dingen die mijn schattige zusje uitkraamde was: “Goh, wat meurt het hier”. Daarnaast wordt het afval regelmatig doorgeplozen door mijn vrienden van Humanitas die 150 meter verdop liggen op comfortabele kartonnen dozen of oude fluwelen kussens uit roze sofa’s. Heb je nog een half bakje lasagne over, dan nemen ze dat graag van je over, ook al moeten ze daar de hele vuilniszak voor open trekken. Jaa.. er ging een wereld open voor die Nederlanders. Want Palma mag dan wel een prachtige stad zijn als je in de winkelstraten loopt of op de mooie pleintjes van de oude binnenstad staat, maar zo gauw je een achterstraatje in loopt is het hier armoe troef. De crisis is hier voelbaar en de “homeless people” liggen hier overal.

Nadat ik mijn koffer vol winterkleding had opgeborgen in mijn kast en de rest ook zo goed als gesetteld was zijn we de stad ingelopen. Dit keer geen Plaza Mayor of La Rambla, maar de oude pleintjes waar de Spaanse oma’tjes een biertje wegtikken. Op het eerste broodje met aioli werd meteen gescholden, sowieso niet hetzelfde als het knoflookbrood van Paddy’s. Welkom in Spanje, het brood is hier inderdaad niet echt fantastisch. De bevolking eet de hele dag stokbrood dat ze van de Fransen hebben gejat, en het gewone brood is droog en valt als een blok beton op je maag. Het authentieke Palma werd dus snel ingeruild voor papa’s favourite, Playa de Palma, oftewel Bierkönig en lederhosen! Uiteraard had hij de avond van z’n leven en alle culturele plannen die er nog enigzins waren werden aan de kant gegooid voor een dagelijks uitje naar Playa de Palma, want het strand was daar zo mooi.. (jaja, en Schnitzelstraβe zit 100m verderop). Er zouden auto’s en fietsen gehuurd worden, maar daar is niets meer van terecht gekomen. Achja, ik moet toegeven dat het avondje Schnitzelstraβe ook wel erg vermakelijk was. Stereotype Duitsers met snorren, oude brillen en geweldige kledingcreaties die meezingen met de Ballermann toppers.

Normaal gesproken is zondag in Palma de meest verschrikkelijke dag van de week. Er is hier dan namelijk helemaal niets te beleven. Palma is zwaar katholiek en je zult er dan ook geen enkele winkel vinden die de deuren opent. Zelfs cafés en restaurants laten het afweten. Gelukkig werd vorige week zondag de Tui Marathon gelopen hier. Onze Oosterburen vlogen hiervoor speciaal over naar hun bondsstaat in de Middellandse Zee. ’s Ochtends zijn we hier gaan kijken en ’s middags zijn we opnieuw naar Playa de Palma geweest. Deze zondag was de koudste dag op Mallorca die ik hier tot nu toe heb meegemaakt. Een stormdepressie trok over, de wind was guur en hard en de gevoelstemperatuur vloog naar beneden. Maar ondanks dat het blauwbekken was op het strand was het een prachtig plaatje. Hoge golven en surfers die hun hart op konden halen.

De rest van de dagen verliep ongeveer hetzelfde. Het weer werd gelukkig een stuk beter, dus Maureen en ik hebben elke dag een paar uurtjes doorgebracht op het strand terwijl papa en mama bij een cafétje verderop op het terras zaten. Woensdags zijn ze weer vertrokken. Ik heb een ontzettend leuke tijd gehad met ze en toen ze eenmaal weg waren heb ik me twee dagen als Calimero gedragen. Only lonely, twee dagen isolement en zie mij eens zielig zijn… Nou, dat stadium ben ik inmiddels wel weer gepasseerd hoor. Maar je merkt pas hoe erg je je familie hebt gemist als je ze weer hebt gezien en weer gewend bent aan hun aanwezigheid. Tegen de tijd dat alles lekker loopt pakken ze hun koffers weer in en stappen ze weer op het vliegtuig. Lekker dan. Gelukkig hebben ze wel wat Nederlandse dingen achtergelaten. Er ligt nog steeds een Telegraaf op de keukentafel, de dropjes staan op het aanrecht en er staat een voorraadje bitterkoekjespudding in de kast!

Na mijn twee dagen in isolement ben ik vrijdag maar weer eens uit mijn grot gekropen. Ik moest wel, had college.. ’s Avonds was er een Engelse Erasmus party, oftewel Engelse drankspelletjes. Nou nee, dankje vriendelijk. Die Britten zijn nog erger dan de Nederlandse studenten, in plaats van bier drinken ze liters sterke drank weg.. en rond de tijd dat de klok twaalf uur slaat liggen ze onder de tafel of gieten ze hun halve glas over hun T-shirt. Heel classy. Als nuchtere toeschouwer was dit zeer vermakelijk, maar om 12u heb ik maar afscheid genomen van dit zooitje.
Voor de rest was dit weer een rustig weekend. Ik heb mijn huiswerk weer netjes gemaakt en de colleges voor deze week zijn voorbereid. Vandaag was het erg koud in Palma. Het lijkt erop dat de koude poollucht die Nederland op dit moment aandoet een stuk verder naar het zuiden is gezakt. De Spanjaarden klaagden steen en been en trokken hun Uggs, sjaals, handschoenen en bondjassen weer uit de kast. Ik moet zeggen dat 15/16 graden inderdaad erg koud is als je hier normaal 25 graden gewend bent.. maar het zonnetje scheen, de lucht was helder en Palma lag er mooi bij vandaag. Ik moest nog het een en ander opzoeken over de architectuur van verschillende kerken en gebouwen hier in de stad, dus ik heb een mooie stadswandeling gemaakt. De frisse wind door je haren, goed aankleden en zonnebrilletje op. Perfect weer! Ik heb weer mooie dingen ontdekt in de stad die ik nog niet eerder was tegengekomen. Het blijft leuk om door die kleine straatjes te dwalen.

De aankomende week staat er niet zoveel op het programma. Uiteraard heb ik mijn gebruikelijke college uurtjes en morgen staat er een internationaal diner gepland bij een Italiaans vriendinnetje. Dat wordt pannenkoeken met spek bakken en bitterkoekjespudding koken! En donderdag komt Rasha naar Palma! Leuk leuk!

Lieve mensen, dat was het weer voor deze week. Ik wens jullie allemaal veel sterkte met Ice Age dat zich op dit moment bij jullie afspeelt. Ik zie af en toe foto’s langskomen met besneeuwde tuinstellen en berichtjes dat het ’s nachts -10 graden vriest. Brrr, ik moet er nog niet aan denken. Die 15 graden van vandaag was al een hele shock, gelukkig wordt het hier in de loop van de week weer 23/24 graden, godzijdank. Iedereen een prettige week gewenst, en lieve mama, alvast van harte gefeliciteerd met je 34ste verjaardag! :P

Liefs vanuit het koude, koude Mallorca,

Laura